Fethiye’de gökyüzüne bakınca dünyanın yuvarlak olduğunu hisseder insan. Gök kubbe kelimesi gelir akla. Gök kubbeyi hissederim.
Antalya’da gökyüzü o kadar büyük görünür ki görkemli dağlar küçülür. Antalya’da göğün değişen halleri kadar büyüklüğü de etkiler insanı, sanki sonsuzluk hakimdir dünyaya. Yer gökten beslenmektedir.
İstanbul’da denizdir öne çıkan. Gökyüzü bir örtüdür günü ve geceyi saran. Güneşi ve ayın üzerinde parladıkları perdedir gökyüzü. Bazen gri, bazen mavi, bazen ışıl ışıl. Nadiren yeri göğü inleten şimşekler çakınca farklı şeyleri düşündürür İstanbul. Yaşama, insana, ruha dairdir İstanbul. Yaşanmışlara ve yaşanacaklara.
Gökyüzünün halleri ruhumun halleridir aslında.
Ruhumun sesi bir bakarım yansımış dev ekrana…