Üç ayrı renk orkide var salonda. Biri beyaz. Bembeyaz. Biri beyazlı, morlu, kırçıllı bir renkte. Seriyi kırmızıya çalan mor renkli üçüncüsü tamamlıyor ve soğuk salonda var olmaya çalışıyorlar. Adları da var ama adlarının olması gerçekleri değiştirmiyor.
Sadece orkidelerin değil çiçeklerin uzun zaman yaşadığı, bitkilerin açmış çiçeklerini döktükten sonra yeniden ve hatta defalarca yeniden çiçek açabildiği evler yaşanabilir evler gibi gelir bana.
Kimi evlerde ise, çiçekler yaşama tutunabilmek için çırpınır adeta. Ölmezler belki ama yaşama tutunmaya çalışmaktan öte yaşıyor denemez pek onlara.
Orkidelerden farkımız, olan biteni inkar etmekteki becerimiz midir acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder