Kafan bulanık.
Dönmek istesen de düne,
Çıktı ok yaydan bir kere,
Bulabilmek için bir umut,
Tarıyorsun zihninin kütüphanelerini,
Oysa,
Bildiklerinden farklı bu hamle,
Karanlık, sokağın griliğinden değil,
Bulutlar değil ışığını kapatan,
Ruhuna geçirilmiş tırnaklar
Bildik düşmanlarından değil,
Maskeler düşerken
Görünen yüzler,
İnsana benzeyen neleri gizler…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder