Çocukluk ve okul yıllarımda okumayı gerçekten aşkla sevdim. Gece, gündüz, her bulduğum fırsatta elime geçirebildiğim tüm kitapları büyük sabırsızlık ve büyük bir keyifle okudum. Yeni düşünceleri, o yıllarda henüz birçoğunun tadını bilmediğim duyguları, bilmemin mümkün olmadığı farklı dünyaları kitaplar ile keşfetmek tarifsiz bir mutluluk verdi hep.
Yazmaya gelince, o yıllarda günlük yazmayı tercih ettim, kendim için, yaşadıklarımı, hissettiklerimi, sorularımı, kuşkularımı, korkularımı, kaygılarımı anlayabilmek için, günlerimi hatırlayabilmek için.
Ve dış dünya ile paylaşmak istediklerimi ise şiirle paylaşmayı seçtim. Söylemeden söyleyebilmekti bazen şiir. Seviyordum kısa, az, öz şekilde söyleyebilmeyi. Düz yazı yazmak isteyebileceğimi o yıllarda düşünmezdim ama sonları, yazmaya uzun aralar verdikten sonra, şiirin yetmediği, ya da şiirle aktarmayı beceremediğim demek belki daha doğru, yüreğimde kabaranları düz yazı ile anlatmayı daha çok seçtim.
Yıllar önce o dönemlerde yazdığım şiirleri "Yolu Yürümek" adını verdiğim bir blog sayfasına yüklemiştim. Bireysel resim sergilerimde de genelde bu adı seçtim sergilerim için. Yolu yürüyorduk ve yolun manzarasını ve bizdeki yolu becerebildiğimiz, başarabildiğimiz şekilde aktarıyorduk.
Yollarımız aydınlık, keyifli, mutluluk dolu olsun. Sevgiyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder