hepimizin yaşamında doğru olamayacak kadar iyi, gerçek olamayacak kadar düşünceli, sevgi dolu, yardımsever, hızır gibi yetişen, hiçbir karşılık beklemeden yardım eden, destek veren insanlar ve onlar ile karşı karşıya geldiğimiz sihirli an'lar vardır.
Bir an için durup yaşamda geriye doğru dönüp baksak
ne kadar şanslı olduğumuzu fark edeceğimiz an'lar vardır.
Geriye doğru bakın.
Hatırlayın.
Yaşama güvenimin sarsılmaya başladığını hissettiğim zamanlarda, yaşamdaki 'kötülükler' arka arkaya gözümün önüne dizilmeye başladığında, o an'lara geri dönerim. Unutmak kolaydır. İhtiyacım olan hatırlamaktır. Mesela on yıl kadar önce bir Mayıs ayında, İspanya'dan döndüğüm o yağmurlu İstanbul sabahında, Atatürk Havalimanı'nda, uçağın kapısından çıktığım anda uçağın merdivenlerinden aşağı yuvarlandığımda, beni tutarak pistin beton zeminine çarpmamı engelleyen, beni tutup nazikçe yere bırakan ve uçağın yanında bekleyen otobüslerden birine binerek gözden kaybolan, ve uçağın kapısında, arkamda, bir top gibi aşağı yuvarlandığımı dehşet içinde seyreden annemin teşekkür etmek için bulmayı başaramadığı ve o kim olduğunu öğrenemediğimiz adam gibi, kim bilir kaç kişi, farkında olduğum kadar olmadığım zamanlarda hayatımı kurtarmış, yaşamımı iyileştirmiştir.
Tanıdığım ve tanımadığım insanlar geliyor aklıma. Ve düşündükçe ardı ardına olaylar, anlar, anılar.
Yeni gün şükretmeyi hatırlayarak yaşayacağımız bir gün olsun. Hayatımızdaki bildiklerimiz kadar bilmediğimiz ve isimsiz kahramanlara da teşekkürle ve birilerinin yaşamında ihtiyaç olduğunda ışık, şifa, hayat olmamız dileğiyle. Sevgi, neşe, saygı ve hoşgörü ile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder