Kader...

Yaşamda Yaradan'ın her birimizi tüm yaşadıklarımızın içinde her zaman koruduğuna inanıyorum ben.  Sevinçlerimizde ve üzüntülerimizde, arzu ettiklerimiz gerçekleştiğinde ya da gerçekleşmediğinde arka planda, gözün gördüğünün ötesinde bizi koruyan bir gücün çalıştığına.  Bizi korumak ve en üst hayrımız için çalıştığına.  Her birimiz için.

Yaşamımın en üzüntülü günlerinin tahmin edemediğim şekilde şükrettiğim günlere dönüşebildiğini görmek nasip oldu.  Bunu defalarca tatmış olmak her zaman yaşadıklarımı kabul etmemi kolaylaştırmasa da.  Dileklerimin gerçekleşmesinin kapılar açtığı kadar, kapıları sımsıkı kapatabildiğini de gördüm.  Mutluluğun dileklere bağlı olmadığına çokça şahit oldum.  Arzu ettiklerim için çalışmak gerektiğine tabii ki inanıyorum ben;  ama olmuyorlarsa belki de benim için bunun da bir hediye olabileceğine inanıyorum.  İnanmayı seçtiğim için değil.  42. yaşımı bitirmeme oldukça az gün kala yaşam göstererek öğretiyor kendince yollarla.

Tesadüflere inanmıyorum ben; tesadüf dediğimiz izlerle yazılıyor yaşam.  İyi, kötü, doğru, yanlış, güzel, çirkin diye etiketleyip durduğumuz herşey bazen duyabildiğimiz, bazense dinlemeden zihnimizle seslendirdiğimiz şeyler söylüyor.  Duyabildiğimizde yaşam kabulle ayrı bir kuvvet kazanıyor, sanki ufku açılıyor.

Yaradan acı ve tatlı günlerde ruhumuzun ve yaşamın ruhunun sesini dinleme gücümüzü taze tutsun. Şükretme arzumuzu da. Sevgiyle.