Yaşam öğretti ki, can acıtabilmeyi maharet sananlar aslında ruhlarındaki derin acıyı dindirmeyi beceremeyenler.
Can acıtarak acısını bastırmaya çalışanların dünyası ne kadar ızdıraplı olmalı.
Bir de ne zulme uğrarsa uğrasın doğruluktan ayrılmayanlar var. Acının tadını çok iyi bildikleri için can acıtmamak için çırpınanlar. Kıymetlerini bilenlerin canla başla korumaya çalıştığı ama o çoğu zaman kıymetli bilinmeyenler. İyi ki varlar onlar. İyi ki varlar.
Gerçekten güçlü olanın güç gösterisinde bulunmaya ihtiyacı olmadığını hepimiz biliyoruz aslında ama, zalimin güçlü görünebildiği bu yaşamda, zaman zaman aklıma geliyor da, muhtemelen, narin, naif, iyi insanların yüzü suyu hürmetine dönüyor bu dünya.
