Yaratıcılık

Eğer yaratıcılık konusuna ilgi duyuyorsanız artık erişilebilir sonsuz kaynak ve örnek bulabilirsiniz. Yine de, çoğu zaman paylaştığım gibi Julia Cameron'un sözlerine kulak vermeden geçmeyin derim. 

'Sanatçının Yolu' ya da diğer çeviri başlığı ile 'İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin' olmazsa olmazım.  'Yeniden Başlamak İçin Asla Çok Geç Değildir' de başucumda durur. Kimi egzersizleri hoşuma gidiyor.

Kaynağı mümkünse yazarının dilinden okumayı tercih ederim ama Türkçeleri de konunun ruhunu oldukça iyi yansıtıyor. 

Bizi sınırlamaya, kalıplara sokmaya ve farklı bir şekilde daha az düşünmeye iten bir dünyada, ruhumuzun sesini özgürleştirmek, özgün yaratıcılığımızı özgürleştiriyor.

Yüreğinizin ve ruhunuzun sesini duymanızı destekleyenleriniz çok olsun.   

Yeniden Söylerken, Yeniden Dinlerken

Çok uzun zamandır okunması için yazmadım.  Neredeyse bir yılı akşın bir süredir.  

Yaşamımın farklı zamanlarında farklı konuların yoğunluğuna dalarak yazmadığım oldu.  Ama sonrasında neredeyse her zaman, yazmadığımda ruhumun sesini duymanın zorlaştığını fark ettim.

Kendim için yazmaya en azından onbeş, onaltı yıldır ara vermiyorum. Hele Julia Cameron’u keşfettikten sonra, kendim için yazmanın nefes almak kadar önemli olduğunu biliyorum.  Özellikle sabah uyandığımda, uyanır uyanmaz yazmanın önemini.  

Ama yeterli olmadığını da görüyorum.

Bazen sadece kendim için yazmak yeterli değil. Bazen, kimin tarafından okunacağını önemsemeden, okunabilmesine izin verecek şekilde yazmaya da ihtiyaç var.  

Okunmayı istemeden yazmanın mümkün olduğuna eskiden inanmazdım. Çünkü yazmak, biraz da içimize sığmayan düşüncelerin bilinmesini istemek. Bununla birlikte, dünyada var olmasına izin vermemiz gereken yazılar da var.  O yazılar, sayısını hiç bilemesek de ulaşması gereken insanlar için var olmak istiyor.  Tam ihtiyacım olduğunda bir kitabın, bir blogun, bir köşe yazısının içinde kafamın içindeki sorulara yanıt veren cümleleri bulmak buna daha çok inanmamı sağlıyor.

*

Yazmak için neye ihtiyacımız var?

Zaman zaman ofislerimdeki kocaman çalışma masalarım gibi yazı masalarımın evlerimde de olduğunu hayal ettiğim oldu ama hiç de film karelerindeki gibi ihtişamlı yazı masalarım olmadı evlerimin salonlarında. Yemek masalarımın üzerinde yazdım yüzlerce sayfayı.  Yayınlanan ve yayınlanmayan.  Bloglarımda paylaştığım çok okunan yazılarımı, kitaplarımı ya da bir yerlerde basılı bir nüshası hala saklı olan ve sadece bir kaç kişinin okuduğu kitap müsveddelerimi.  İyi ki yazmışsınız, dedikleri yazılarımı ya da benim bile beğenmediklerimi.  

Nedense yazılarımı bugüne kadar daha çok evlerimde yazdım. Belki yıllarca iş hayatımın koşturmacası düzgün öğle arası bile vermeme izin vermediği için, belki de yazmak bir anlamda hobim olarak kendimi boş zamanlarımda mutlu etme uğraşım olduğu için.

Şimdi, içimde tekrar büyüyen bir yazı yazma isteği ile Fethiye’deki evimin salonunda, batmakta olan günün ışıkları ile başımı kaldırıp Fethiye Körfezi'ne bakıyorum.  Aradığımı gerçekten bulduğumu düşündüğüm bu şehirde, ruhumun bana söyleyeceklerini tekrar dinlemeye başlamak için, Fethiye’nin bana neleri göstermeyi beklediğini ben de heyecanla merak ediyorum.

Julia Cameron'dan...

Julia Cameron hatırlatıyor:

"Kabul edilmiş dualar ürkütücüdür, sorumluluk demektir.
... İstediğinizi elde ettiniz, şimdi ne yapacaksınız?"

*

Yaşam dizginleri elimize almayı seçtiğimizde başlıyor. O zaman bize ait oluyor.

Şanslı olacağınız, şanslı hissedeceğiniz günler sizinle olsun.

Ruhunuzun Sesi Uzaklardan mı Geliyor?

Carnegie Mellon’un hocalarından Randy Pausch artık aramızda değil. ‘Son Konuşması’nı yaptıktan ve aynı ismi taşıyan kitabını yayınladıktan sonra geçtiğimiz yaz hayata veda etti. Geriye pek de kolay unutulmayacak sözlerini bıraktı. Ve bir de konuşmasının görüntü kaydını, kitabının içinde bulabileceğiniz.

İlk defa seyrettiğimde bu konuşmayı Randy Pausch hala hayattaydı, ve aradan geçen neredeyse bir yıl içinde geriye kalan ise masamın üzerinde duran bir kitap. Çocukluk hayallerimize dair. Esasında Randy Pausch’un çocukluk hayallerine dair. İstedikleri ve başardıkları. Ve gitmeden önce anlatmak istedikleri.

Tekrar okuyorum ve tekrar. Kendi çocuklarım için değil. Henüz doğmuş değiller. Ancak bir yeğenim var altı yaşında. Ve benim çocukluğumda yaptığım hataları yapmasını istemiyorum.

O’nun kendi hayallerinden vazgeçmemesini nasıl sağlayabilirim?

Ben hayallerimden vazgeçtim mi?

Bir süre için evet. Ta ki ruhum buna isyan edinceye kadar. Başarılı olmak yeterli olmuyor. Olmuyormuş, yaşadım öğrendim. Yüreğimizin istediklerini başarmak – mutlu eden bu.

Ruhun isteklerinden kaçmak mümkün değil belki de.

Ne yapabiliriz? Rüyalarımızdan hayallerimizden uzaklaşmadan yaşamak mümkün mü?

İşte bugünün konusu bu.

*

Yeni yıl, doğum günleri esasında sembolik olsalar da, esasında enerjisel olarak bize bazı değişiklikleri yapmak için fırsat veriyorlar. Yani sadece 31.12 sayısının 01.01 ile değiştirilmesinden öte bir fark bu? 31.12.2008 sayısının 01.01.2009 dönüşmesinden. Her gün farklı bir enerji sunuyor bize. Kabul etsek de etmesek de. Güneş ve ayın döngülerini kabul etmek zorunda değiliz. Enerjilerin varlığını da. Ancak yadsıyamayacağımız bir gerçek bedenimizin bir enerji olduğu, varlığımızın muhtemel diğer boyutlarının dikkate almasak da.

Ancak ben hayallerimizi gerçekleştirmek için enerjileri kullanmaktan bahsetmeyeceğim. En azından bugün değil.

Bugün ‘İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfetmek’ten bahsedeceğim.

Julia Cameron benim çok beğendiğim hocalardan. Türkçe’ ye de çevrilmiş olan çok güzel bir kitabı var: “İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin”.

Bana göre işte bu yaratıcı tarafınızda yatıyor cevaplar. Varlığını belki de çoktan unuttuğunuz. Julia Cameron’un muhteşem bir sorusu var:
“Eğer yaşamak için farklı 5 yaşamınız daha olsa, her yaşamda neler yapıyor olurdunuz?” Örneğin bir pilot mu, bir doktor mu, bir rahibe mi, bir ressam mı, futbol yıldızımı, bir avukat mı, bir dansçı mı? Aklımıza gelenleri sınırlamadan yazmayı öneriyor Cameron. Bu sorunun cevaplarında ruhumuzun sesi saklı, ve en derinlerdeki arzuları. Düşüncelere dalmadan içimizden gelen arzuları dinleyerek cevap vermemiz gerekiyor.

Artık çok geç diyebilirsiniz; ancak bu cevaplar yaşamınıza mutluluğu taşımak için hayal ettiğinizden fazlasını getirebilir. Nasıl mı?

Julia Cameron yazdığımız her yaşama dair, bunun tadını hayatımıza getirecek bir şey yapmamızı öneriyor. Örneğin şarkıcı olmak istediniz, o zaman evde sevdiğiniz şarkıları çalarak eşlik edebilirsiniz, karaoke yapabilirsiniz, bir müzik aleti çalıyorsunuz buna dönebilirsiniz, ve ya hobi olarak sevdiğini bir müzik aletini çalmaya başlayabilirsiniz. Yaşamak istediğimiz deneyimlerin küçük bir kısmını bile hayatımıza sokmamız tahmin edebildiğimizin ötesinde doyum getiriyor. Denedim ve sizlere de öneriyorum.

Yeni yılda rüyalarınıza biraz daha yakın olmanız dileğiyle.

Z.

__________________________________________
Günün Onaylaması: “Kalbime giden kapı içeri doğru açılıyor. Affederek sevgiye doğru gidiyorum.” Louise L. Hay

Üstatlardan: “Hatalardan korkmayın – hata yoktur.” Miles Davis

Zeynep’in Okuma Tavsiyesi: “Narnia, Son Savaş” Yazar: C.S.Lewis

Yaratıcılığınızı Keşfedin

Hiç piyano çalmak istediğiniz ama sonra denemekten vazgeçtiğiniz oldu mu? Ya da babanız hakkında bir kitap yazmak istediğiniz ama bu konuda hiç yeteneğiniz olmadığını düşündüğünüz? Ya da resim yapmayı sevdiğiniz halde, bu konuda ilerlemek için yaşınız geçtiğini düşündüğünüz?

Belki de artık yaratıcı yanınızla buluşma zamanı gelmiştir. Ne dersiniz? Bazılarınız yaratıcı yönü ile barışık olarak bilir; ancak birçoğumuz o yönümüze artık “merhaba” demeli ve kaynaşmalıyız.

Biz insanoğulları yapımızın özü itibariyle yaratıcı varlıklarız. Kaynağı’na Allah, Tanrı ya da Evren diyebilirsiniz ama adı ne olursa olsun bize verilen büyük bir yaratma potansiyeli taşımaktayız. Evren enerji ile dolu ve yaratıcılıkta bir enerji aktarımı esas olarak. Biz, evren ve evrendeki her şey enerji. Albert Einstein’ın çalışmaları göstermiştir ki bizim katı madde olarak gördüğümüz her şey enerjidir. Bir çekirdek etrafında dönen parçacıklardan, bu yapıdaki atomlardan oluşmuştur tüm maddeler. Öyleyse, yaratmak için gereken hammadde etrafımızda mevcut. Yapmamız gereken tek şey, bu enerjinin bizden, bizim kanalımız ile, kalbimiz ve hayal gücümüzün yönlendirmesi ile akmasına izin vermek.

Ben üniversite’de endüstri mühendisliği eğitimi aldım. Babam ve ağabeyim inşaat mühendisidir. Eğer ben üniversite öğrencisiyken, ileride bir ressam olacağımı, hatta kendi resim atölyemi açacağımı söyleseniz, herhalde inanmazdım. Ancak mezuniyetimin üzerinden 10 yıl geçmeden her ikisi de gerçekleşti. O yüzden lütfen sanata yeteneğiniz olmadığını ve yaratıcı olmadığınızı söylemeyin bana. İçinizde saklı olan cevherlerin gerçekten farkında mısınız?

Anahtar başlamakta. Yeni başlangıçlar yapmaya, denemeye açık olun. Ne yapmaktan hoşlanırsınız? Yazı yazmayı mı seviyorsunuz, resim yapmayı mı? Yoksa çamur ya da tahta ile mi uğraşmak istersiniz? Ya da dikiş dikmek veya yemek yapmaktan mı hoşlanırsınız? Kitap okumayı ve film seyretmeyi listeye dâhil etmiyorum. Beş duyumuzu kullanarak aktif olarak bir şeyleri “yapmayı” içeren aktiviteleri ele alalım. Altıncı hissimiz de bizi destekliyorsa bir uğraş için, bu da güzel bir onay olur tabi ki. Yeteneklerinizi ve arzularınızı keşfedebilmek için deneyimlemeye açık olmanız gerekiyor.

“İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin” kitabının yazarı Julia Cameron, her sabah “sabah sayfaları” adını verdiği bir günlük yazmamızı öneriyor. Yatağımızın yanında bir defter ve kalem tutmamızı ve sabahları uyanır uyanmaz el yazısı ile en az üç sayfa yazmamızı istiyor. Yazdıklarımızın dilbilgisi kurallarına uyması gerekmediği gibi, anlamlı ya da tutarlı olması da gerekmiyor. Cameron diyor ki: “Yazacak hiçbir şey bulamazsanız o zaman ‘Söyleyecek hiçbir şeyim yok’ veya ‘Yazacak bir şey bulamıyorum’ yazarak üç sayfayı doldurun.” Bu sabah yazıları sayesinde içimizdeki negatif düşünceleri, duyguları, önceki günlerin ve gecenin tortularını sistemimizden dışarı çıkarabilir ve yeni güne taze başlayabiliriz. Anlamsız ve gereksiz düşüncelerden kurtulduğumuzda, daha derinlerde gizli olan yaratıcılığımızı, yaratıcı düşüncelerimizi gün yüzüne çıkarma şansına kavuşabiliriz.

Sabah sayfalarını yazmaya başladığınızda, sadece gereksiz düşüncelerden arınmak için değil, kendinizi tanımak için mükemmel bir araç bulduğunuzu fark edeceksiniz. Ben sabah sayfalarımı yazarken karşıma çıkanlara hep çok şaşırdım: Gitmek istediğimin farkında bile olmadığım yerler ortaya çıktı, özlediğimi unuttuğum arkadaşlarımı hatırladım, sevdiğimi zannettiğim bazı şeylerde esasında hiçte hoşlanmadığımı keşfettim.

Düşünce süzgecinden geçirmeden akışa bırakarak yazılan bu sayfalar sayesinde var olan ama adlandırılmayan birçok düşünce ve duygu dışarı çıkıyor. Bu insana muazzam bir rahatlama hissi verdiği gibi, derinde zihni meşgul eden yüklerden de kurtulmuş oluyoruz. Yaratıcılığımızın ortaya çıkabilmesi için kendimizi, duygu ve düşüncelerimizi iyi tanıyor olmamız gerekiyor. Kendimizi tanımadan nasıl kendimize dair yaratabiliriz, üretebiliriz ki?

Cameron’un hatırlattığı diğer konu da “içimizdeki eleştirmene” kulak vermeyi bir süre bırakmak ve kendimizi küçük görmekten vazgeçmek. En azından içimizdeki sanatçı yürümeyi öğrenene kadar. Genelde bizler yeni bir şey öğrenmeye başladığımızda hemen kendimizi en ağır şekilde eleştirmek ve için için hevesimizi kırmak ile meşgul oluyoruz. Diyor ki: “İlk resminizi yaptınız. Ve içinizdeki eleştirmen başlıyor: ‘Bu ne ki, ressamlar neler çiziyor…’ İçinizdeki eleştirmeni susturun ve sizin yaratıcığınızın akmasına mani olan bir engel haline gelmesin izin vermeyin.”

Julia Cameron’un öğrencilerine sorduğu enteresan bir soru var: “Eğer yaşayacak beş yaşamınız olsaydı, her birinde ne yapıyor, hangi işleri ya da mesleği yapıyor olmak isterdiniz?” Bu soruların cevabı ile bu yaşamınızda sizi mutlu edecek iş ya da aktiviteleri bulabilirsiniz. Cevap verirken kalbinizi dinleyin. Ve sonra listenize yazdığınız beş cevap ile hayali yaşamınızda arzuladığınız tadı bugününüze taşıyacak beş adım atın. Mesela diyor Cameron: “Kovboy olarak bir yaşam geçirmek istediyseniz, bir at binme dersine yazılabilirsiniz, ya da atlara dair bir kitap satın alabilir ve okuyabilirsiniz.”
‘Aynı tadı verir mi?’ diyebilirsiniz, ama inanın faydası oluyor. İstekleriniz gerçekleştirmenin tadını almaya başlıyorsunuz. Basit; ama bir o kadar gerçek ve faydalı. Ruhumuzun arzularını dinlemiş ve kısmen de olsa yerine getirmiş oluyoruz böylelikle. Ruhumuz ile bir olmaya başladığımız için, enerjimiz artıyor. Yaşama heyecanımız ve arzumuz artıyor.

Sanatın herhangi bir kolu ile uğraşmaya başlamak için mutlaka bir kursa gitmeniz gerektiğini, ders almanız gerektiğini ya da hazırlanmak için uzun zaman ayırmanız gerektiğini düşünmeyin lütfen. Albert Einstein’ın dediği gibi: “Hayal gücü, bilgiden üstündür.” Önce harekete geçin – yazın, çizin, çalın, söyleyin, sevdiğiniz ve içinizden gelen şeyleri yapın. Ve sonra, hoşunuza giden aktiviteleri keşfettikçe, bir yandan da onlar hakkında bilgilenin. Ancak her zaman ve öncelikle: Yapın, Yapın, Yapın. Yapabildiğiniz kadar. Keyif almaktır, ruhumuzu beslemektir esas olan. Yaşam bize tadını çıkarmamız için de verildi. Yaratıcılığımızı kullanmak inanın yaşamınızda mutluluğunuzu artıracak.

Sophocles der ki: “Bakın, bulacaksınız. Aranmayan, fark edilemez.”

Yaratıcılık yolunuz açık ve yeni keşiflerle dolu olsun.
Z.


Ayın onaylaması:
“Yaratıcılığımı fark ediyorum ve onaylıyorum.”
Louise L. Hay, Düşünce Gücüyle Tedavi adlı kitabın yazarı.


Ayın Sözü:
“Ben yeteneğe fazla saygım yoktur. Yetenek genetiktir. Esas olan yetenek ile ne yaptığınızdır.”
Martin Ritt


Okuma Tavsiyesi:
“İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin”; Julia Cameron.

Is Creativity Only For Art?

Since I am an artist, I get a lot of comments on art and creativity. I am so thankful that so many people share their thoughts and feelings. Yet, there is a side to this that makes me feel sad and irritated a little. So many people tell me “I wish I had your talents” or “I am not able to draw at all” or “I used to love to paint when I was kid, but that is all lost now” or “my kids paint, but I have no talent” or “I wish I had the courage to do art” and the list goes on and on and on. People keep telling me how untalented they are or how uncreative they are or how they had it as a kid and lost it completely.

Would you agree with me that there is something wrong with this? The parts do not add up. So do only some have the talent and others are left with an uncreative life. What do they do at home or work? Don’t they cook? Don’t they find solutions to the problems at home or at work? Do these also not include creativity? I believe they do. What are these people trying to say without being aware that they are saying? I believe there are some important things to look into to stop this continuous downgrading of our selves. Maybe we need to look at it from another angle.

I believe that we believe we are not creative or we do not have the talent for art is because we do not work on topics that we are really interested in. We try to work on what we think we should be interested in. If we work on what we care about and think about, then we naturally become original and therefore creative.

***

The film director Martin Ritt is known to say all actors have a certain territory that they were born to play which he calls their “vein of gold”. He was famous for spotting this talent in the actors where they perform at their best. We all have our ‘territory’ where we perform the best. Maybe this is the purpose we have chosen as the life lesson or life goal that we chose to be born to accomplish. Maybe going after that goal or dream makes some lives more fulfilled and happy than others. Maybe following what resonates in our hearts and following that call from within and following it makes a difference. I am getting carried away. Let’s go back to creativity shall we?

I believe creativity is thinking out of the box, out of the boundaries. To me creativity is listening to our own soul, our mind, our own heart and to act as it comes to us, not what others might find acceptable. Creativity according to me is discovering to live using our five senses to the full and also being aware of our sixth sense as well. It is accepting to be unreasonable in the eyes of others at times. And it is about making decisions and acting on those decisions. Julia Cameron who probably has written the most on creativity, when she was asked by a colleague in whose theories of creativity she was interested and which theories she enjoyed, she had replied “There’s a misunderstanding here. I do it. I make things. Films, plays, books.” I believe in the same approach. We can talk about art for days, for years, but unless we touch it for ourselves, we will never touch our own soul. We are here in the world to live, not to watch. We are here to experience. To be the player in the field. We may choose to be a spectator in some of the games. But we need to play as well. As Sophocles said “One learns by doing a thing; for though you think you know it, you have no certainty until you try.”

***


The Creativity Exercises for the Week from Julia Cameron:

Pick a topic on which you sense you have deeply felt, “stuck” emotionally. Take a minute to centre yourself through deep and steady breathing, then allow yourself to begin singing sounds related to your feelings. (Save words for later.) Continue this until you feel you have cleared the energy. This may take anything from a few minutes to half and hour. Take time to calm and centre at song’s end as well.

***

As Joseph Campbell recommends “Jump”. May you reach the land of your dreams. With love,
Z
_____________________________________________________________________
Affirmation of the Week:
“I lovingly take back my power and eliminate all interference.”
By Louise L. Hay
_______________________________________________________________________
Quote of the Week:
“Experience is not what happens to a man. It is what a man does with what happens to him.”
Aldous Huxley
________________________________________________________________________
Book of the Week:
This week I would like to remind you a classic maybe to read again: “Jonathan Jivingston Seagull” By Richard Bach. This book seems to have a different taste every time I read it. The Turkish translation of this book is available under the name “Martı”.
______________________________________________________________________

Discover Your Creative Self

Have you ever had the thought that you would have liked to play the piano, but never got around to it? Or you always wanted to write that book about your father, but convinced yourself that you do not have the talent to do it? Or you always loved painting, but now you feel you have passed the age to start?
Maybe, it is time to meet your creative self. Maybe some of you are best friends with that self; but some of you may need to say stronger helloes to that part that wants to speak out.

As a human being, I believe we are by definition creative beings. Whatever you call the source – God, or the universal energy, the universe or your mind, we all have an amazing potential waiting to come out. Creativity is an outpouring of energy. We and the universe are all made up of energy. Albert Einstein’s work has shown that what we perceive as solid matter is basically empty space with an energy center and energy movement around it. Therefore, we can say that all is energy and so we all have the raw material to create. We just need to get this energy flowing out and taking shape, following our imagination and heart.

I have studied industrial engineering and operations research in college. My father was a civil engineer, as well as my brother. When I was studying in college, I probably would not consider listening to you, if you would have tried to convince me that I would turn out to be an artist and would even have an art studio of my own. In less than ten years, both came out to be true. So, please never say that you are not creative or are not artistically oriented. Remember, what you speak out has a tendency to turn out to be true. You may never know what talents are hidden inside you.

The key is in starting. Be open for adventures. Look into what you like to do. Do you like to write, to paint, to work with clay or wood? Do you like sewing or cooking? I am not including reading or watching a movie in this list. Let’s concentrate on the “doing”s - the active deeds where the outcome can be sensed with at least one of our five senses. Of course, if the sixth sense also approves, it’s all the better. Experiment to find out where your talents and desires are.

Julia Cameron, the author of The Artist’s Way, suggests that we write what she calls “the morning pages”. She recommends that we keep a notebook and a pen or a pencil by the bed, and write at least three pages first thing in the morning. They do not need to follow any order or to be grammatically correct. She even says: “If you have nothing to say, write ‘I have nothing to say’, or ‘I can’t think of anything to write’ if that maybe the case; do anything until you have filled three pages. “ She recommends it, to get most of the negative thoughts and emotions, our mental chatter out of our system; so that we can open up to ourselves, to our creative self, which is hidden behind all the clutter.

If you try writing the pages, you will gain an amazing tool to discover many hidden aspects of yourself, as well as a method to clear your mind. As I was writing the pages, thoughts that I never imagined I had, came out : places that I never realised I wanted to go to, friends that I forgot I missed, things that I hated which I believed I loved. Writing a continuous stream allows thoughts and feelings to find an exit to come out. To be able to move forward creatively, we need to be aware of our true feelings and desires and let our heart and soul speak through them.

Another important point Cameron wants us to remember is “to ignore our inner censor” our negative self talk that looks down upon our efforts of the heart. She writes: “So you drew your first sketch? The Censor says, ‘It’s not Picasso.’ …stop taking the Censor as the voice of reason and learn to hear it for the blocking device that it is.”

Cameron also has interesting questions for you to ask yourself. One of them is: “If you had five other lives to lead, what would you do in each of them?” The answers to this question might give you some lead into where to start to pick up an activity of even job that will make you feel more fulfilled and happy. Listen to your heart. Then look at your list and take five actions that would bring you a step closer to the imaginary life. She says: “If you have an imaginary life that says “cowboy”, you can schedule a riding lesson or buy a book on horses.” As simple as it may sound, it works. This brings satisfaction to the deaper levels of our soul. It brings in the enthusiasm to want to experience more.

Do not wait to learn all the techniques of what you want to do in order to start. As Albert Einstein once said, “Imagination is more important than knowledge.” First, take action - write, paint, carve, sing, play, anything you like. And if you feel like it, also, start learning the methods to do what you like to do, better. Do it, as much and as good as you can. Most importantly, please always enjoy yourself. I believe we were born to enjoy this life that we were given. Letting our creativity out can only make us happier.

“Look and you will find it – what is unsought will go undetected.” Sophocles

Love you all. Z.


Affirmation of the Week:
“I now recognize my creativity, and I honor it.”
By Louise L.Hay
Author of bestseller books such as You Can Heal Your Life and HealYour Body.

Quote of the Week:
“I don’t have a lot of respect for talent. Talent is genetic. It’s what you do with is that counts.” Martin Ritt

Suggested Reading:
“The Artist’s Way” By Julia Cameron
The book is sold under the name “İçinizdeki Yaratıcıyı Keşfedin” in Turkish as well.

What Is the Next Step?

What is the next step? When we are in a financial or emotional turmoil, we usually want out problems to disappear immediately and magically. And they can. Yet, most of the time more interaction with life is needed. Most masters would say that when we are given a problem we are always given the power to handle and overcome it at the same time. Not after the problem, but with the problem. Because we chose to learn a lesson through that issue. It is a learning process rather than a test. However, we have the free choice to face up to it, or let it pass. Again we are told my many masters – and you might have experienced it on your own - that when we let the lesson pass, the second time it comes around, it seems to be a little harder than the previous one. That is why in many mystic schools of thought it is advised to face up to pain and suffering and accept it, learn from it and move on.

I was re-reading a wonderful book by Julia Cameron, “Letters to a Young Artist”. A friend of mine discovered this book in London a couple years ago and recommended it to me. It is not available in Turkish, but I do recommend it to those who may get a hold of it. Although I had ordered my copy from Amazon two years ago, I do see copies of this book in bookstores in Istanbul. I would like to share a few passages from it:

“This is America. We are taught to think about life in monetary terms. We are taught to value our talents according to the financial return they give us. But can talent really be quantified financially? Look at your hero, Vincent Van Gogh. He was not a financially successful artist, yet who is more loved and revered? ‘Success’ doesn’t always come to us in worldly terms, as cash and prizes. Sometimes success is more intangible than that – a feeling of self-respect at living on our own terms, a sense of self-satisfaction at a job well done.”

“Unmade art will always pain and distract you - yes, even when you’re supposed to be listening to your child’s homework or focusing on world peace. Don’t get me wrong or understand me too quickly. Children matter. They deserve to be really listened to, and we cannot do that if our unmade art is still competing for our attention. World peace matters, but you may not be able to do anything constructive about it today, while you can make art - and, in my opinion, if we put a little more energy into creation, we might put a little less into destruction.”

***

How did we come here? Oh, we were asking what the next step is.

Life seems to be about taking one step after another. Most of the time we will not be able to see the whole picture, yet it is essential to take a step. Otherwise, we are paralyzed. It is important to take the best next step. That insures the best future one step at a time.

In order to gain the clarity on the next step, it is important to go beyond the cloud of thoughts, mainly worries that clog our perception. Julia Cameron says to open up your thinking to creative solutions to any problem it is good to write three long-hand pages every day first thing in the morning. I have written about this exercise before, so some of you have heard of it. But it is very essential, so I would like to repeat it over and over again.

In this recommended exercise, as soon as we wake up, we are encouraged to write down all that comes to our mind without any filtering for at least three pages and long-hand. This allows us to clear the fears, and worries and feelings of anger, resentment and even hate that might be lingering inside. And sometimes very positive feelings will come up and that will also help to remember and enjoy these feelings even more. This will bring us even higher. Try it for a few weeks. The results will be so amazing that this will become a habit you are not willing to give up.

Thinking more on an unresolved issue does not clear our minds. Do something else. Take a walk; take a shower; play your instrument if you play one; go out dancing with friends. Set your question out. Then, do something not related to your problem. Change your focus for a while. This will allow your mind to look for and find solutions at another level. Has it ever happened to you that you go to sleep with a difficult problem in mind at night and when you wake up you suddenly have a solution you never thought of before? This happens when you are able to relax and let go of the problem for a while to allow your mind and soul to find solutions. Trust that this issue came up or was invited into your life for a reason.

With a clear heart and mind, making choices and finding solutions will not be burden, but a creative act.
***
You probably know Oprah Winfrey. She is the American multiple-Emmy Award winning host of The Oprah Winfrey Show, which is the highest rated talk show in television history. She is also an influential book critic, an Academy Award-nominated actress, and a magazine publisher. She has been ranked the richest African American of the 20th century, and according to many she is one of the most influential women in the world.
Oprah Winfrey says that when in a crisis she asks herself the question “What it is here to teach me?” The famous American show host says that she is aware that there is a gift in every experience no matter what it looks like. She says “Experiences make me who I am. So I welcome all experiences; I only make sure I put healthy boundaries.”

My own teacher Moshe reminds me that when a question is sent to the Universe, an answer always comes. I believe “What is the next step?” is a valuable question to send out; more valuable than the specific answers we seek about our future.

Let us move on to better and better next steps with each new day.
I wish you days filled with love, joy and laughter.
Z


***

Meditation for the Week:
Please read the text below before you start your meditation and set out the intention to work on this topic.

“Everything I need is at hand. It gives me pleasure to arrange my things in such a way that when I am looking for them I can easily find them. Everything is in Divine Right Order, from the stars in the heavens to the clothes in my closet and the papers in my desk. I love the ceremony of my daily routines that exercise my body and train my mind. It seems that when my life is in order, I have the time to be creative and open to new insights. And still, my routines are flexible and fun and effective in helping me do what I came here to do. I am part of the Divine plan. All is in perfect order.”

You may meditate on this text or you may read it to yourself preferably out loud two to three times a day and repeat it whenever you like it.

***
Natural Remedy for the Week:

Rosewater:

Rosewater may be used for the aroma of a rose and benefit from its healing and energy opening effects. It is relatively cheaper than the essential oil. Rosewater is soothing, cooling and anti-inflammatory. Rosewater is very good for the treatment of conjunctivitis. You may wet cotton pads with rosewater and place them over your eyes for relaxation and to refresh you eyes. Rosewater may also be used as a gentle toner, especially for dry skin. It is very gentle to be used on sensitive skins. It is also a gentle antiseptic. Of course, please make sure that you are using pure and natural rosewater.

_______________________________________________________________________
Affirmation of the Week:
“I calm my thoughts and I am serene.”
By Louise L. Hay
_______________________________________________________________________
Quote of the Week:
“You are lost the instant you know what the result will be.”
Juan Gris
_______________________________________________________________________
Book of the Week:
“Science of Success” By James Arthur Ray
This book is available in Turkish under the title “Bolluk Yasaları”.
_______________________________________________________________________

Please always consult your doctor first in case of any medical problems. All information, remedies, techniques given here are for your information only and should be used only under the consent and supervision of a medical doctor, and only as a supplement not a substitute for your medical treatments.