İzmir'de büyük bir uğurlama var bugün. Sonsuzluğa ya da yeni bir başlangıca.Annem "Kızım sen nezle mi oldun?" diyor iki gündür, "Klimadan herhalde," diyorum. Hava sıcak. Fethiye'deyim. Annem benimle. Hani Japonya'ya, Londra'ya, İstanbul'a uçuveririm, İzmir yanıbaşımdadır gidip geliveririm ya, yine kıpırdayamıyorum. Fethiye hele dur diyor. Duruyorum.
Ankara'dan telefon geldi, Konfederasyon Başkanlarınızdan biri vefat etmiş, başınız sagolsun diye. Lions'un benim için ne kadar önemli olduğunu bilenler gazete ilanlarını görünce arıyor.
Sosyal medyada Geçmiş Dönem Konsey Başkanlarımızdan Sayın Ln. Nilüfer Gülcüoğlu'nun ani vefat haberi ile gelen şok ve üzüntü dalgası yayılmaya devam ederken şu dakikalarda İzmir'de bir vedalaşma başlıyor.
Ölüm ayırır mı birleştirir mi, sınırlar mı özgürleştirir mi bilmiyorum, Kaderin ve Yaradan'ın zamanlamalarını kabul ederken yine de sevdiklerimizle, kıymet verdiklerimizle alıştığımız, bildiğimiz, istediğimiz şekilde artık buluşamayacağımızı bilmek zor. Giden kadar kendimize de ağlıyoruz herhalde. Şükrettiğimiz yaşamın büyük bir cilvesi bu vedalaşmalar.
İzmir'de büyük bir uğurlama yaşanıyor, bana Fethiye'den yüreğimi oraya göndermek kalıyor...
